Bu hastalıkla ilişkili herhangi bir genetik faktör veya bilinen bir risk faktörüne sahip değilim. Yine de kanser beni buldu...
Ergenlik dönemimde ve yetişkinlik dönemlerimin başında, gastrit ve kabızlık da dahil olmak üzere sindirim sistemi problemleri yüzünden rahatsızlık çekiyordum, ki bu benim için normal gözüküyor ve çok fazla endişe duymuyordum. Ancak 2015 yılında 30 yaşıma girene kadar, yaşadığım reflü problemlerim daha da sıklaşmaya ve rahatsız edici olmaya başladı ve ben de ilk olarak aile hekimime gözükmeye karar verdim. Muayeneden sonra, yaşadığım rahatsızlığın normal olduğunu söyledi ve mide koruyucu verdi. İyi olduğuma dair içimi rahatlatmasına rağmen, her şeyin yolunda olmadığı hissini içimden atamıyordum ve ekstra tetkikler için bir gastroenteroloğa gözükmeye karar verdim.
Endoskopi ve kolonoskopi oldum. Uyandığımda doktor, kalın bağırsağımda iki polip bulduğunu ve onları aldığını söyledi. Ondan poliplerin ne olduğunu açıklamasını rica ettim ve bana 50 yaşını geçen yetişkinlerde bazı kolon poliplerinin bulunmasının normal olduğunu anca benim yaşımdaki insanlarda bunun yaygın olmadığını söyledi. Tüm bu konuşma sırasında hiç poliplerin tehlikeli veya maling (kanserli) olabileceğine değinmedi. Sadece 2 hafta içinde biyopsi sonuçlarını alacağıma ve 5 yıl içinde tekrar test yaptırmam gerektiğini söyledi.
Patoloji sonucu, test edilen poliplerden birinin kanserli olma bakımından yüksek riskli olduğunu söylüyordu. Hala, bir sonraki kolonoskopiyi 5 yıl sonra yaptırmam öneriliyordu. Ben de o halde polipi aldırırım ve sonra da bu konu hakkında daha fazla endişe duymam diye düşündüm. İyi olduğuma inandım.
Ancak 2 yıl sonra, aşırı derece yorgun biri haline geldim ve dışkımda kan fark etmeye başladım. İlk olarak kanlı dışkı konusunda çok fazla endişelenmedim, çünkü ara sıra kanayan hemoroidim vardı. Fakat belirtileri görmezden gelemedim. Aile hekimime kontrol ettirmek için bir randevu aldım ve tekrar her şeyin yolunda olduğunu konusunda içimi rahatlattı. Hatta kolon poliplerimin olduğunu bildiği halde, ek bir muayene için bir gastroenteroloğa gözükmemi söylemedi. Bir kez daha sağlığım konusunda endişe duyarak oradan ayrıldım.
Yaşamak için Verilen 2 Yıl
Sonraki birkaç ay daha geçti ve kanama devam ediyordu. Gerçekten ciddi bir problemim olmadığına emin olmak için başka bir gastroenterolog bulmaya karar verdim. Fiziksel muayeneden ve kanamaların muhtemelen hemoroidden olduğunu doğruladıktan sonra, başka bir doktor bir kez daha kolonoskopi yaptırmamı önerdi.
Anestezi sonrası uyandığımda doktor bana bir tümör bulduklarını ve deneyimlerine dayanarak, bunun kötü huylu (maling) ve büyük olasılıkla erken evre kolorektal kanser olduğunu söyledi. Bu haber oldukça yıkıcıydı. Meme kanserini duymuştum ancak kolorektal kanseri daha önce hiç duymamıştım ve bu hastalık hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Yine de eğer bu kanserse, muhtemelen erken evre ve ben bunu yenebilirim gerçeğine tutundum.
Ancak ameliyat sonrası kanserin aslında 3. evre olduğunu öğrendim. Onkoloğum, rektumumun bir kısmını almak için ek bir cerrahi operasyon daha önerdi ve bunu, kanserimi ancak 9 ay kontrol edebildiğini sonradan öğreneceğim 8 döngülük kapesitabin + oksaliplatin kemoterapisi takip etti. İyileşmeyi umuyordum, ama tarama görüntülerim, kanserin çoktan akciğerlerime ve bir peritoneal (karın zarı) lenf noduma yayıldığını gösteriyordu. Artık 4. evre kolorektal kanser hastasıydım. Onkoloğum, iyileşmemin çok da mümkün olmadığını ve muhtemelen 2 yıl ömrümün kaldığını söyledi. Henüz 33 yaşındaydım.
Kronikleşmiş bir Kanser ile Yaşamak
Bir başka onkoloğun fikri için aramaya koyuldum. Bu doktor, tümör için biyopsi yapmak istediğini, benim için en iyi tedaviye karar vermek adına tümörden kapsamlı genetik analiz için göndereceğini ve amacın klinik remisyonu (hastalık bulgularının sıfırlanması) yakalamak olduğunu söyledi. Bunlar, aylar içinde duyduğum ilk ümit verici şeylerdi ve bu sefer, eğer kanser tedavi edilemezse en azından yönetilebilir olduğu umuduna sarıldım. Tümör, herhangi bir tedavi edilebilir mutasyonlar barındırmadığı için onkoloğum, leucovorin kalsiyum, fluorouracil ve irinotecan (FOLFIRI) kombinasyonu ve cetuximab önerdi. Tedaviye başladıktan 3 ay sonra yapılan bir tarama görüntüsü, kansere dair hiçbir kanıt göstermedi. 3 yıl sonra, FOLFIRI ve cetuximab tedavisine devam ediyorum ve periyodik taramalar hastalık kanıtı göstermemeye devam ediyor.
Metastatik kolorektal kanser olduğumu ilk duyduğumda hayatımı nasıl devam ettireceğimden emin değildim. Geleceğin ne kadar süreceğini bilmiyorken nasıl plan yapabilirsiniz ki? Genç yaşta kolorektal kanserle ilgili kendi deneyimimi daha iyi anlaşılması ve hastalığa yakalanmış diğer genç yetişkinlere yardım etmek için, Kolorektal Kanser ile Savaş bloğuna dahil oldum ve 2019’dan 2020’ye kadar temsilci olarak görev aldım.
Deneyim, hayatını değiştiren şeydir. Kolorektal kanser topluluğuyla çalışmak, metastatik hastalıkla başa çıkmama yardımcı olmasının yanı sıra, özellikle bana genç yetişkinlerde bu hastalık hakkında farkındalık yaratma şansını verdi. Şu anda iyi bilgi sahibiyim, ancak tanı konana kadar kolorektal kanseri daha önce hiç duymamıştım. Gençler, bu kanser türü için uyanık ve yaşadıkları belirtilerin farkında olmalılar. Ayrıca sağlıkları konusunda proaktif olmayı öğrenmeliler, böylelikle tanı ve tedavinin geciktirmeyecek ve tedavide daha iyi yol alabilecekler.
Doktorların kanser olmak için çok genç olduğumu söylemeleri ile yanlış bir rahatlama hissine kapıldım. Bir başkasının, kanserin yaş, cinsiyet, ırk ya da sosyoekonomik bir geçmişi ayırt etmediğini zorluklarla öğrenmek zorunda kalmasını istemiyorum. Neden kanser olduğumu bilmiyorum. Bu hastalıkla ilişkili herhangi bir genetik faktör veya bilinen bir risk faktörüne sahip değilim. Yine de kanser oldum.
Geleceğe Bakmak
Toy değilim. Artık kolorektal kanser hakkında yeterince bilgi sahibiyim. Özellikle genç bir kişide bu hastalıkla nasıl başa çıkılacağını biliyorum. Ancak kanser düşünceleri tarafından tüketilmeyi ve gelecek planlarımı rayından çıkarmayı reddediyorum. Katlandığım onca şeye rağmen hala dolu dolu ve uzun bir hayat yaşayabileceğimi düşünüyorum. Bu benim hedefim...
*
Başından geçenleri oldukça etkili ve samimi bir şekilde yazıya döken genç kolorektal kanser hastası Diego Davis-Olegário, Maryland, Hyattsville ABD’de yaşıyor.
