Doz-Dens Kemoterapi Nedir? Meme Kanserinde Sağkalımı Nasıl İyileştiriyor?

Kişiye özel doz-dens (yoğun) adjuvan kemoterapi, 10 yılda nükssüz sağkalım, olaysız sağkalım ve uzak hastalıksız sağkalımı iyileştirdi.

Doz Dens Kemoterapi Nedir?

Doz dens kemoterapi, standart kemoterapiye kıyasla daha sık aralıklarla (örneğin, iki haftada bir) uygulanan bir tedavi yöntemidir. Bu yaklaşım, kanser hücrelerinin büyüme ve bölünme hızını daha etkili bir şekilde hedef almayı amaçlar. Hastalar arasında genel sağkalım ve tedavi yanıtlarını iyileştirmek için kullanılır.

Adjuvan Tedavi ve Doz Dens Mantığı

Adjuvan tedavi, kanser cerrahisi sonrasında uygulanan ve kanserin tekrarlama riskini azaltmayı amaçlayan ek tedavilerdir. Doz dens kemoterapi ise, kemoterapinin daha sık aralıklarla verilerek kanser hücrelerinin büyüme ve bölünme hızını daha etkili bir şekilde hedef almayı amaçlar. Bu yaklaşım, özellikle yüksek riskli kanser türlerinde tedavi sonuçlarını iyileştirmek için kullanılır.

• İlgili konu: Meme kanseri tedavisi için doz dens CA - Siklofosfamid ve Doksorubisin

PANTHER Çalışması

Kişiye özel doz-yoğun adjuvan kemoterapi, yüksek riskli erken evre meme kanseri hastalarında standart adjuvan kemoterapiye göre uzun dönem sonuçları iyileştirebilir. Bu sonuçlar 17 Temmuz 2024'te Journal of Clinical Oncology'de yayımlanan faz 3 PANTHER çalışmasının nihai analizinden elde edildi.

Bu çalışmada, doz dens tedavinin 10 yılda meme kanseri nükssüz sağkalım, olaysız sağkalım ve uzak hastalıksız sağkalımı iyileştirdiği gösterildi. Ancak, tedavi kolları arasında genel sağkalımda anlamlı bir fark bulunmadı.

• Nükssüz sağkalım, kanserin tedavi sonrası yeniden ortaya çıkmama süresini;
• Olaysız sağkalım, hastanın herhangi bir ciddi komplikasyon veya hastalık ilerlemesi yaşamadan geçirdiği süreyi;
• Uzak hastalıksız sağkalım ise, kanserin vücudun başka bir bölgesine yayılmadan geçirdiği süreyi ifade eder.

Faz 3 PANTHER çalışması, 18-65 yaş arası, metastatik-olmayan, yüksek riskli meme kanseri için ameliyat olmuş kadınları kapsamaktadır.

Hastalar şu şekilde rastgele gruplara ayrıldı:

• Doz dens tedavi alan grup (1001 hasta), epirubisin ve siklofosfamid içeren bir tedavi aldı; bu tedavi 2 haftada bir 4 döngü, ardından 2 haftada bir 4 döngü doksetaksel ile devam etti ve hematolojik ve hematolojik olmayan yan etkiler esas alınarak önceden belirlenmiş bir algoritmaya göre doz ayarlaması yapıldı.
• Kontrol tedavisi alan grup (1002 hasta), 3 haftada bir 3 döngü florourasil, epirubisin ve siklofosfamid, ardından 3 haftada bir 3 döngü doksetaksel aldı. Hastalar ayrıca ulusal ve yerel yönergelere göre radyoterapi, endokrin tedavi ve trastuzumab alabiliyordu.

Sonuçlar

Ortanca 10.3 yıllık takip süresinde;

• Doz dens tedavi alan hastalarda kanserin tekrarlamadan geçirdiği süre, kontrol grubundaki hastalara göre anlamlı derecede iyileşme gösterdi (HR, 0.80; %95 CI, 0.65-0.98; P =.030). 10 yıl içinde, doz dens tedavi alan grupta kanserin tekrarlama oranı %18.6 iken, kontrol grubunda bu oran %22.3 olarak gözlendi.
• Deneysel tedavi, olaysız sağkalımı da iyileştirdi (HR, 0.78; %95 CI, 0.65-0.94; P =.009). Bu, deneysel gruptaki hastaların ciddi komplikasyon veya hastalık ilerlemesi yaşamadan daha uzun süre hayatta kaldığını gösterir. 10 yıllık olay oranı deneysel grupta %23.2, kontrol grubunda %27.6 idi.
• Deneysel tedavi, uzak hastalıksız sağkalımı da iyileştirdi (HR, 0.79; %95 CI, 0.64-0.98; P =.030). Bu, deneysel gruptaki hastaların kanserin vücudun başka bir bölgesine yayılmadan daha uzun süre hayatta kaldığını gösterir. 10 yıllık olay oranı deneysel grupta %17.2, kontrol grubunda %20.9 idi.
• Genel sağkalımda iki grup arasında anlamlı bir fark yoktu (HR, 0.82; %95 CI, 0.65-1.04; P =.109). Bu, her iki grupta da genel olarak hayatta kalma oranlarının benzer olduğunu gösterir. 10 yıllık olay oranı deneysel grupta %15.1, kontrol grubunda %16.6 idi.

Araştırmacılar, primer analizden bu yana yeni güvenlik sinyalleri olmadığını ve yeni akut miyeloid lösemi (AML) veya miyelodisplastik sendrom (MDS) vakalarının bildirilmediğini belirtti. Deneysel grupta 3 AML/MDS vakası, kontrol grubunda ise 2 vaka vardı.

İlk Çalışma

Bu çalışma, her 3 haftada bir standart dozda ardışık EC [epirubisin ve siklofosfamid] ve doksetaksel kontrolüne kıyasla, doz dens kemoterapi ile iyileşmiş sonuçları gösteren ilk çalışmadır. Bu sonuçlar, karşılaştırma tedavisinden bağımsız olarak doz yoğun tedavi programlarının üstünlüğünü göstermektedir.

Yorum

Bu çalışmanın sonuçları, doz yoğun kemoterapinin yüksek riskli erken evre meme kanseri hastalarında standart kemoterapiye göre daha etkili olduğunu açıkça ortaya koymaktadır. Doz yoğun tedavi, hastaların daha uzun süre kanserin tekrarlamadan, ciddi komplikasyonlar yaşamadan ve kanserin yayılmadan hayatta kalmalarını sağlamaktadır. Bu bulgular, tedavi protokollerinde doz yoğun kemoterapinin daha fazla tercih edilmesi gerektiğini düşündürmektedir ve hastaların uzun dönem sağkalım oranlarını iyileştirmek için önemli bir adım olarak değerlendirilmektedir.