Pankreas Kanserinde Patolojik Tam Yanıt – Sağkalım Oranlarını İkiye Katlıyor

Erken evre pankreas kanseri olan hastalarda, ameliyat öncesi uygulanan kemoterapi (veya radyoterapi) ve cerrahi tedavi sonrası patolojik tam yanıt elde edilmesi, beş yıllık genel sağkalım oranını iki kat artırabiliyor. Bu sonuçlar, çok merkezli bir kohort çalışmasında elde edilmiştir ve tedavi türü ile tümör özellikleri gibi faktörlerin de bu sonuçlarda önemli bir rol oynadığı görülmüştür.

Ameliyat Edilebilir Pankreas Kanseri

Son on yılda, lokalize (erken evre) pankreas adenokarsinomasının tedavisi, özellikle çok ajanlı kemoterapi rejimlerinin artan kullanımıyla birlikte, ameliyat öncesi kemoterapi (veya radyoterapi) kullanımı ile gelişmiştir.

Ameliyat öncesi (neoadjuvan) tedavi, hastalığın daha iyi kontrol edilmesi şansını sunarken, cerrahi olarak tümörün çıkarılması için daha uygun tümör biyolojisine sahip hastaların seçilmesine olanak tanır. Bu durum, ameliyat edilebilir (rezektabl), sınırda ameliyat edilebilir ve lokal ileri pankreas kanseri olan hastalarda sırasıyla %77, %61 ve %22 oranında başarılı cerrahi müdahale ile tümörün çıkarılmasına olanak tanır.

Kişiye özel yeniden evreleme yaparken, anatomik, biyolojik ve diğer koşullu parametrelerin yorumlanması zordur. Ameliyat öncesi tedavi sonrasında yapılan cerrahi rezeksiyonun ardından kalan tümör yükü, hastalığın biyolojik yanıtını gösteren önemli bir parametredir. Hayati tümör yükünün varlığı ve büyüklüğü, ameliyat öncesi tedaviye tümörün nasıl yanıt verdiğinin bir göstergesidir ve bu durum, hastalığın ilerleyişi hakkında tahminlerde bulunmak ve ek tedaviye (adjuvan tedavi) karar vermek için kullanılabilir. Patolojik tam yanıt (pCR), tümörün tamamen yok olması durumudur ve bu durumun ortaya çıkma olasılığı yaklaşık %4'tür.

Radyoterapi ve uzun süreli ameliyat öncesi kemoterapi, patolojik tam yanıt (pCR) ile ilişkilendirilmiştir. Patolojik tam yanıt, genel sağkalımda (OS) medyan 100 aya kadar iyileşme ile bağlantılıdır. Ancak, patolojik tam yanıt elde eden hastaların yarısına kadarında hastalık tekrar edebilir. Patolojik tam yanıt ile ilgili kanıtlar genellikle sınırlı ayrıntıya sahip büyük ulusal veri tabanlarına veya küçük tek merkezli çalışmalara dayanmaktadır.

Patolojik tam yanıt ile ilgili sonuçlar ve faktörler hakkında daha iyi bir anlayışa sahip olmak, pankreas adenokarsinomalı hastalarda ameliyat öncesi tedavinin iyileştirilmesine, cerrahi seçimlerin yapılmasına ve prognoz tahminine katkıda bulunabilir. Bu nedenle, mevcut uluslararası, gözlemsel, çok merkezli kohort çalışması, ameliyat öncesi kemoterapi (veya radyoterapi) uygulanan ve ardından cerrahi rezeksiyon yapılan pankreas adenokarsinomalı hastaların büyük bir grubunda patolojik tam yanıt insidansı, sonuçları ve ilişkili faktörler hakkında derinlemesine bir analiz yapmayı amaçlamıştır.

Çalışmanın Tasarımı

Lokalize pankreas adenokarsinomalı hastalarda ameliyat öncesi kemoterapi (veya radyoterapi) kullanımı artmakta ve bu tedavi yaklaşımı, patolojik tam yanıt şansını artırabilir. Patolojik tam yanıt sağlamak, genel sağkalımda önemli iyileşmelerle ilişkilendirilmiştir. Ancak, patolojik tam yanıt ile ilgili mevcut kanıtlar genellikle büyük ulusal veri tabanlarına veya küçük tek merkezli çalışmalara dayanmaktadır ve bu konuda ayrıntılı veri sağlayan çok merkezli çalışmalar eksiktir.

Bu analizde, araştırmacılar, ameliyat öncesi kemoterapi (veya radyoterapi) sonrasında cerrahi rezeksiyon geçiren 1758 lokalize pankreas adenokarsinomalı hastada (ortalama yaş, 64 yıl; %50 erkek) patolojik tam yanıt insidansını ve ilişkili faktörleri incelediler. Çalışma kapsamında hastalar, sekiz ülkedeki 19 merkezde tedavi edildi. Medyan takip süresi 19 aydı.

Patolojik Tam Yanıt Tanımı: Patolojik tam yanıt, cerrahi rezeksiyon sonrası hastanın örneklenen pankreas dokusunda hayati tümör hücrelerinin bulunmaması olarak tanımlandı.

İncelenen Faktörler:

• Genel Sağkalım: Hastaların hayatta kalma süreleri Cox orantılı tehlikeler modeli kullanılarak analiz edildi.
• Patolojik Tam Yanıt: Patolojik tam yanıt insidansı ve bu yanıtla ilişkili faktörler lojistik regresyon modelleri ile araştırıldı.

Bu çalışma, lokalize pankreas adenokarsinomalı hastalarda ameliyat öncesi tedavi ile patolojik tam yanıt elde edilme oranını ve bu yanıtın genel sağkalım üzerindeki etkilerini anlamak için önemli bilgiler sunmaktadır. Bu analiz, ameliyat öncesi tedavi yaklaşımlarının optimize edilmesine ve tedavi kararlarının daha iyi bilgilendirilmesine katkı sağlayabilir.

Önemli Bulgular

• Patolojik Tam Yanıt Oranı:

  • Ameliyat öncesi kemoterapi (veya radyoterapi) alan hastalarda patolojik tam yanıt oranı %4.8 olarak bulundu.

• Ölüm Riskinde Azalma:

  • Patolojik tam yanıt sağlamak, ölüm riskinde %54 azalma ile ilişkilidir (tehlike oranı, 0.46).

• Beş Yıllık Sağkalım Oranı:

  • Beş yıllık genel sağkalım oranı, patolojik tam yanıt sağlanan hastalarda %63, sağlanamayanlarda %30 olarak bulundu.

• Modifiye FOLFIRINOX ile Daha Yüksek Yanıt:

  • Ameliyat öncesi modifiye FOLFIRINOX tedavisi alan hastaların %58.8’i patolojik tam yanıt sağladı, diğer tedavi gruplarında bu oran %44.7 idi.

• Pankreas Başındaki Tümörler:

  • Pankreas başında bulunan tümörler, patolojik tam yanıt ile daha güçlü ilişkilendirildi (odds oranı [OR], 2.51).

• Büyük Tümörler (> 40 mm):

  • Tanı anında > 40 mm olan tümörler, patolojik tam yanıt ile ilişkilendirildi (OR, 2.58).

• Radyolojik Yanıt:

  • Kısmi veya tam radyolojik yanıt, patolojik tam yanıt ile güçlü bir şekilde ilişkilendirildi (OR, 13.0).

• Serum Karbonhidrat Antijeni 19-9:

  • Ameliyat öncesi tedavi sonrası normal(leşen) serum karbonhidrat antijeni 19-9 seviyeleri, patolojik tam yanıt ile ilişkilendirildi (OR, 3.76).

• Radyoterapi ve Stereotaktik Vücut Radyoterapisi:

  • Ameliyat öncesi radyoterapi (OR, 2.03) ve ameliyat öncesi stereotaktik vücut radyoterapisi (OR, 8.91) patolojik tam yanıt ile ilişkilendirildi.
  • Ancak, ameliyat öncesi radyoterapi genel sağkalımı iyileştirmedi ve ameliyat öncesi stereotaktik vücut radyoterapisi bağımsız olarak daha kötü genel sağkalım ile ilişkilendirildi.

• Yanıtın Optimal Olmaması:

  • Bu bulgular, patolojik tam yanıtın her zaman optimal bir hastalık yanıtını yansıtmadığını göstermektedir.

Sonuç olarak patolojik tam yanıt, her ne kadar iyileşmeyi yansıtmasa da, daha iyi genel sağkalım ile ilişkilidir. Patolojik tam yanıt ile ilişkili faktörler, tedavi kararlarını bilgilendirebilir.