Ameliyat Edilebilir Özofagus Kanserinde Kemoterapi mi Yoksa Kemoradyoterapi mi?

• Yılda 510 binden fazla kişiye özofagus (yemek borusu) kanseri tanısı konulmakta olup, bu kanser türü dünya genelinde en sık görülen 9. kanserdir.
• Özellikle ameliyat edilebilir durumdaki özofagus adenokarsinomu hastaları için hangi tedavi yaklaşımının daha etkili olduğu uzun zamandır tartışılmaktadır.
• Sonuçları 22 Ocak 2025'te NEJM dergisinde yayımlanan ESOPEC adlı çalışma, Almanya'da yürütülmüş ve ameliyat öncesi ve sonrası uygulanan kemoterapi ile sadece ameliyat öncesi kemoradyoterapiyi karşılaştırmıştır.
• Araştırmanın amacı, bu iki yöntemin hangisinin hastaların yaşam süresi ve hastalığın ilerlemesi üzerindeki etkisinin daha iyi olduğunu belirlemektir.

Daha İyi Lokal Kontrol mü Daha İyi Sistemik Kontrol mü?

Ameliyat edilebilir özofagus adenokarsinomu tedavisinde hem ameliyat öncesi ve sonrası uygulanan kemoterapi hem de sadece ameliyat öncesi uygulanan kemoradyoterapi, önemli iki tedavi yaklaşımıdır. Ancak her bir yöntemin kendi sınırlamaları vardır.

Sadece ameliyat öncesi uygulanan kemoradyoterapinin, kanserin vücudun diğer bölgelerine yayılmasını kontrol etmede daha az etkili olduğu ve tedavi sırasında ciddi yan etkilere yol açabildiği bilinmektedir. Diğer yandan, FLOT adı verilen bir kemoterapi yöntemi (fluorourasil, lökovorin, oksaliplatin ve dosetaksel), sistemik kontrol konusunda daha etkili olabilse de bazı riskler taşımaktadır. Bu çalışmada, bu iki yöntemin hastaların yaşam süresi üzerindeki etkisi karşılaştırılmıştır.

ESOPEC Çalışmasının Detayları

Çalışmaya dahil edilen hastalar, rastgele bir şekilde iki gruba ayrıldı. İlk grup, FLOT rejimini perioperatif (ameliyat öncesi ve sonrası) dönemde alırken, ikinci grup preoperatif (ameliyat öncesi) kemoradyoterapi rejimini (41,4 Gy radyoterapi ile karboplatin ve paklitaksel) takip etti.

• Katılımcı Özellikleri: 438 hasta, ortanca yaş 63 (%89 erkek, %11 kadın)

• Hastalık Durumu: Klinik evre cT1 cN+, cT2–4a cN+ veya cT2–4a cN0

• Dizayn: Faz 3, randomize, kontrollü, açık etiketli (kör-olmayan) Almanya’daki 25 merkezde uygulanan bir çalışma

Hastalar, ameliyat öncesi tedavi tamamlanmasının ardından, 4-8 hafta içinde ameliyat edildiler.

Birincil sonlanım noktaları, genel sağkalım (üç yılda hayatta kalma oranı) ve progresyonsuz sağkalımdı.

Sonuçlar

• Genel Sağkalım:

  • FLOT grubunda üç yıllık genel sağkalım oranı %57,4 (Güven Aralığı [GA]: %50,1 - %64,0)

  • Preoperatif kemoradyoterapi grubunda %50,7 (GA: %43,5 - %57,5)

  • FLOT rejimi ile yaşam kaybı riskinde %30 azalma (HR: 0,70; P=0,01)

• Hastalığın Tekrarlamaması:

  • FLOT grubunda progresyonsuz sağkalım %51,6 (GA: %44,3 - %58,4)

  • Kemoradyoterapi grubunda %35,0 (GA: %28,4 - %41,7)

• Yan Etkiler:

  • FLOT grubunda %58 oranında ciddi yan etki (örn. Grade 3+) görüldü

  • Kemoradyoterapi grubunda %50 ciddi yan etki oranı

  • Ciddi advers olayların en yaygını pnömoni idi (FLOT: %5,3; Kemoradyoterapi: %8,7)

• Ameliyat Sonrası 90 Günlük Yaşam Kaybı Oranı:

  • FLOT grubunda %3,1

  • Kemoradyoterapi grubunda %5,6

Yorum

Kemoradyoterapi grubunda ameliyattan sonraki ilk 90 gün içinde yaşam kaybı oranı daha yüksek bulunmuştur. Bu da, kemoradyoterapinin erken dönem risklerini artırabileceğini göstermektedir. Bu sonuçlara dayanarak, ameliyat edilebilir özofagus adenokarsinomu için FLOT kemoterapi rejimi yeni bir standart tedavi seçeneği olabilir.

Ancak, çalışmanın yalnızca Almanya'da yapılmış olması, sonuçların diğer hasta gruplarına genellenebilirliği konusunda bazı soru işaretleri doğurmaktadır. Bunun yanı sıra, FLOT rejimine bağlı yan etki profili göz önüne alındığında, daha az yan etkiye sahip alternatif tedavi rejimlerinin geliştirilmesi gerekmektedir.

Ayrıca, tedavi seçiminin hastaların bireysel ihtiyaçlarına göre şekillendirilmesi, özellikle tedaviye yanıt ve yan etkiler açısından daha fazla veri toplanmasını gerektirir.

Sonuç olarak, FLOT rejimi ile ameliyat öncesi ve sonrası uygulanan kemoterapi, sadece ameliyat öncesi kemoradyoterapiye kıyasla daha iyi sağkalım sonuçları sağlamıştır. Bu çalışma, özofagus kanseri tedavisinde klinik uygulamalara önemli bir rehberlik sunmaktadır.