Ameliyat Edilebilir Özofagus (Yemek Borusu) Kanserinde FLOT Rejiminin Üstünlüğü

Özofagus (yemek borusu) kanseri, ülkemizde her yıl yaklaşık 1500 kişiyi etkileyen görece nadir bir kanser türü olmakla birlikte genellikle ileri evrede tanı konması ve son yıllarda sıklığının artması sebebi ile dikkat çekicidir.

Özofagus kanseri, temel olarak iki ana alt türde incelenir: yassı hücreli karsinom ve adenokarsinom.

• Yassı Hücreli Karsinom: Özofagusun üst ve orta kısımlarında daha sık görülen bu tür, özellikle dünya genelinde, özellikle Asya ve Afrika'da daha yaygındır. Tütün ve alkol kullanımı, bu kanser türünün önemli risk faktörlerindendir.
• Adenokarsinom: Özofagusun alt kısmında, mideye yakın bölgede daha sık görülür. Bu tür, Batı ülkelerinde, özellikle ABD ve Avrupa'da daha yaygındır. Kronik gastroözofageal reflü hastalığı (GERD), obezite ve Barrett özofagusu, adenokarsinom için önemli risk faktörleridir.

Dünya genelinde, yassı hücreli karsinom daha sık görülen özofagus kanseri türüdür. Ancak Batı ülkelerinde adenokarsinom vakalarında belirgin bir artış gözlemlenmiştir ve bu bölgelerde adenokarsinom daha yaygın hale gelmiştir.

Özofagus kanseri genellikle ileri evrelerde tanı konur. Hastaların büyük bir kısmı tanı anında lokal ileri veya metastatik evrededir. Evreleme, tümörün boyutu, lenf nodu tutulumu ve uzak metastaz varlığına göre yapılır. Özofagus kanseri evreleri şu şekilde sınıflandırılır:

• Evre I: Kanser, yemek borusunun iç tabakası ile sınırlıdır.
• Evre II: Kanser, yemek borusunun daha derin katmanlarına yayılmıştır ve/veya yakın lenf nodlarına sıçramıştır.
• Evre III: Kanser, yemek borusunun dış tabakasına yayılmıştır ve/veya daha fazla lenf noduna sıçramıştır.
• Evre IV: Kanser, uzak organlara metastaz yapmıştır.

Özofagus adenokarsinomu tedavisinde kullanılan standart yaklaşımlar hastalığın evresine göre değişir:

• Evre I: Cerrahi tedavi genellikle tercih edilir. Endoskopik rezeksiyon veya yemek borusunun bir kısmının cerrahi olarak çıkarılması uygulanabilir.
• Evre II ve III: Bu evrelerde, neoadjuvan tedavi (ameliyat öncesi tedavi) genellikle uygulanır. Neoadjuvan kemoterapi veya kemoradyoterapi ile tümör küçültülmeye çalışılır, ardından cerrahi müdahale yapılır. CROSS ve FLOT rejimleri bu aşamada sıkça kullanılan yöntemlerdir.
• Evre IV: Bu evrede tedavi genellikle palyatif olup, hastanın yaşam kalitesini artırmaya ve semptomlarını hafifletmeye yöneliktir. Kemoterapi, radyoterapi ve hedefe yönelik tedaviler uygulanabilir. İmmünoterapi de yeni tedavi seçenekleri arasında yer almaktadır.

En İyi Tedavi Arayışı

Özofagus adenokarsinomu tedavisinde en iyi yöntemin hangisi olduğu konusunda uzun süredir devam eden tartışmalar, ASCO 2024 yıllık toplantısında sunulan ESOPEC çalışmasının sonuçları ile aydınlanmaya başladı. Bu çalışma, perioperatif (ameliyat öncesi ve sonrası) kemoterapi rejimi olan FLOT'un, ameliyat öncesi ve sonrası uygulanmasının, neoadjuvan (ameliyat öncesi) kemo-radyoterapi yaklaşımı CROSS'tan daha iyi sonuçlar verdiğini gösterdi.

Çalışmanın Detayları

Faz-3 ESOPEC çalışması, ameliyat edilebilir, lokal ileri özofagus adenokarsinomu hastalarında perioperatif FLOT kemoterapisinin, neoadjuvan CROSS kemoradyasyonundan daha iyi genel sağkalım avantajı sağladığını ortaya koydu.

ESOPEC klinik çalışması, cerrahi ile tedavi edilebilen lokal ileri özofagus adenokarsinomu için iki tedavi stratejisini karşılaştırdı.

CROSS protokolü, cerrahi öncesi kemoradyoterapi tedavisidir.

FLOT protokolü ise cerrahi öncesi ve sonrası kemoterapi tedavisidir.

Çalışmada toplamda 221 katılımcı FLOT protokolü koluna ve 217 katılımcı CROSS protokolü koluna rastgele atanmıştır. Çalışma katılımcılarının ortanca yaşı 63 olup, %89'u erkektir. Özofagus kanseri teşhislerinin yaklaşık %70'i erkeklerde konulmaktadır.

Önemli Bulgular

• Çalışma katılımcılarının tümünde, 403 kişi bir tür tedaviye başladı ve 371'i cerrahi geçirdi (FLOT kolunda 191, CROSS kolunda 180).
• Cerrahiden sonraki 90 gün içinde katılımcıların %4.3'ü yaşamını kaybetti (FLOT kolunda %3.2, CROSS kolunda %5.6) ve ortanca 55 aylık takip süresinden sonra 218 katılımcı yaşamını kaybetti (FLOT kolunda 97, CROSS kolunda 121).
• Ortanca genel sağkalım FLOT kolunda 66 ay (5 yıl 6 ay), CROSS kolunda ise 37 ay (3 yıl 1 ay) olarak belirlendi.
• 3 yıl sonunda, FLOT alan katılımcılar, CROSS alanlara göre %30 daha düşük yaşam kaybı riski taşıdı. 3 yıllık genel sağkalım oranları FLOT kolunda %57, CROSS kolunda %51 olarak hesaplandı.
• Tümör gerileme durumu bilinen 359 katılımcıdan, FLOT kolunda 35 hasta, CROSS kolunda ise 24 hasta patolojik tam yanıt elde etti.

ABD ve Avrupa'daki birçok hasta hala CROSS kemoradyoterapi protokolü ile tedavi edilmektedir. Bu çalışma, ameliyat edilebilir özofagus kanseri olan hastaların tümörlerini uzun vadede tedavi etme şansını en üst düzeye çıkarmak için ameliyat öncesi ve sonrası FLOT kemoterapisi alması gerektiğini göstermektedir.

Sonraki Adımlar

Araştırmacılar, FLOT veya CROSS protokolleri ile tedavi edilen ve aktif izlem sırasında büyüme göstermeyen kanserlerde cerrahiden kaçınılıp kaçınılamayacağını araştıracaklar. Aktif izlem, kanserin geri gelip gelmediğini izlemek için düzenli testler (kan testleri ve radyolojik görüntüleme gibi) yapıldığında uygulanan bir yaklaşımdır. Cerrahiden kaçınıldığında yemek borusu korunur ve bu, hastaların yaşam kalitesini artırır.