Pluvicto (Lutesyum Tedavisi), İleri Evre Prostat Kanseri için FDA Onayı Aldı

Pluvicto (Lutesyum Lu 177 vipivotide tetraxetan), daha önce androjen reseptörünü baskılayan tedavi ve taksan-bazlı kemoterapi alan, prostat spesifik membran antijeni (PSMA) pozitif olan metastatik kastrasyona dirençli prostat kanseri (mKDPK) yetişkin hastaların tedavisi için FDA (ABD Gıda ve İlaç İdaresi) tarafından 23 mart 2022'de onaylandı.

Aynı gün FDA, PSMA'ya yönelik bu radyoaktif Lutesyum tedavisinin uygunluğunu belirlemek için, pozitron emisyon tomografisinde (PET) kullanılmak üzere radyoaktif bir tanı maddesi olan Locametz’i de onayladı. Locametz, radyoligand terapötik ajan kullanımında hasta seçimi için onaylanan ilk radyoaktif tanısal ajandır.

Hedefe Yönelik Moleküler Radyonüklid Tedavi Etki mekanizması

Lutesyum Lu 177 vipivotide tetraxetan, tümör hücrelerini hem görüntülemek hem de tahrip etmek için, prostat kanseri hücrelerinde bulunan prostat spesifik membran antijenine (PSMA) bağlanır.

Tedavide damar yolu ile verilen radyoaktif peptidler (Lutesyum Lu 177 vipivotide tetraxetan) hedeflenen kanser hücrelerinin üzerine yapışarak yüksek miktarda ışın yayarlar ve kanserli hücreleri tahrip edebilirler. Hastaların tedaviden sonra birkaç gün hastanede kalması gerekebilir. Tedavinin genellikle 4-6 kür uygulanması gerekmektedir.

VISION Çalışması ile Gelen FDA Onayı

Önceden tedavi edilmiş mKDPK'si olan hastaların, tümörlerinde PSMA pozitifliği, Locametz veya başka bir onaylanmış PSMA-11 görüntüleme ajanı kullanılarak tespit edildi.

PSMA-pozitif mKDPK, normal karaciğerden daha fazla galyum (Ga 68) gozetotid alımı olan en az bir tümöre sahip olmak olarak tanımlandı.

Lutesyum tedavisinin etkinliği, ilerleyici PSMA-pozitif mKDPK hastası erkeklerde Pluvicto + en iyi tedavi standardı ya da sadece en iyi tedavi standardını değerlendiren randomize, çok merkezli, açık etiketli bir çalışmada (VISION) değerlendirildi. Tüm hastalara GnRH analogu verildi ya da daha önce bilateral orşiektomi (ya da cerrahi kastrasyon, her iki testisin alındığı cerrahi bir prosedür) yapıldı. Hastaların daha önce en az bir kez androjen resptörünün inhibisyonuna yönelik tedavi ve 1 veya 2 kez taksan bazlı kemoterapi rejimi almış olmaları gerekiyordu. Hastalar, 6 hafta da bir toplam 6 doza kadar Pluvicto 7.4 GBq + en iyi standart tedavi rejimi ya da sadece en iyi tedavi rejimi aldı.

Sonuçlar

Genel sağkalım ve radyografik progresyonsuz sağkalım ilk aşamada istatiksel olarak anlamlı gelişme gösterdi.

• Ortanca genel sağkalım Pluvicto kullanılan grupta 15.3 ay iken diğer grupta 11.3 aydı.
• Genel sağkalım için risk oranı, Pluvicto + en iyi standart tedavi ve yalnızca en iyi standart tedavi karşılaştırması için 0,62’idi. 

Pluvicto kullanan hastalarda meydana gelen en yaygın yan etkiler (≥%20);

• Yorgunluk
• Ağız kuruluğu
• Bulantı
• Anemi (kansızlık)
• İştahta azalma
• Kabızlık

Pluvicto kullanan hastaların laboratuvar örneklerinde meydana en yaygın anormallikler (≥%30);

• Lenfositlerin azalması
• Hemoglobin azalması
• Lökosit azalması
• Trombositlerin azalması
• Kalsiyum azalması
• Sodyum azalması

Ayrıca pluvicto ile tedavi olmak, radyasyona maruz kalma, miyelosupresyon (kemik iliği aktivitesinde azalma) ve renal toksisite risklerine neden olabilir. VISION çalışmasındaki güvenlik takip süresi, radyasyon ile ilişkili olan ve geç meydana gelen toksisiteleri tespit etmek için yeterli değildir.

Önerilen Pluvicto dozu, 6 doza kadar veya hastalık progresyonuna veya kabul edilemez toksisiteye kadar 6 haftada bir intravenöz olarak 7,4 GBq'dir (200 mCi).