Üçlü Negatif Meme Kanseri Birinci Basamak Tedavisinde Sacituzumab mı Kemoterapi mi?

Üçlü Negatif Meme Kanserinde Birinci Basamak Tedavi Seçenekleri Yeniden Şekilleniyor

Üçlü negatif meme kanseri (ÜNMK, İng. triple-negative breast cancer – TNBC), agresif biyolojik davranışı, hızlı metastaz eğilimi ve hormon reseptörleri ile HER2 hedeflerinin bulunmaması nedeniyle tedavisi daha zor meme kanseri alt tiplerinden biridir. Özellikle ileri evre hastalarda tedavi seçenekleri sınırlıdır.

2020 yılında yayımlanan KEYNOTE-355 çalışması, bu hasta grubunda bir dönüm noktası olmuştu. Çalışmada, pembrolizumab (anti–PD-1) ile kemoterapi kombinasyonu, yalnızca kemoterapiye göre anlamlı derecede daha uzun bir progresyonsuz sağkalım (PFS) sağlamış ve böylece bu kombinasyon, PD-L1 pozitif ileri ÜNMK’de birinci basamak standart tedavi haline gelmişti. Ancak bu tedaviyle bile:

• Ortanca PFS yalnızca 9,7 ay civarındaydı

• 3 yıllık sağkalım oranı yaklaşık %36 düzeyindeydi

• Bununla birlikte kemoterapi kaynaklı ciddi toksisiteler nedeniyle birçok hasta tedaviye devam edemiyordu.

İşte tam bu noktada, ASCO 2025’te LBA109 bildiri numarası ile sunulan ASCENT-04 / KEYNOTE-D19 çalışması, PD-L1 pozitif ileri ÜNMK tedavisinde yeni bir dönemi başlatabilecek güçlü veriler sundu.

Bu çalışmada, kemoterapi yerine sacituzumab govitecan adlı antikor-ilaç konjugatının (AİK) kullanılmasıyla hem progresyonsuz sağkalımın anlamlı düzeyde arttığı, hem de yanıt süresinin neredeyse iki katına çıktığı gösterildi. Üstelik daha az tedavi kesintisi ve yönetilebilir yan etkilerle birlikte...

Şimdi bu çarpıcı çalışmanın detaylarına birlikte bakalım.

Çalışmanın Tasarımı: SG + Pembro vs Chemo + Pembro

Bu faz 3 randomize çalışmada, daha önce sistemik tedavi almamış, PD-L1 pozitif (CPS ≥10) ileri evre ÜNMK tanısı almış 443 hasta iki kola ayrıldı:

• 221 hasta: Sacituzumab govitecan (SG) + pembrolizumab

• 222 hasta: Araştırmacı seçimine göre kemoterapi (gemsitabin + karboplatin, paklitaksel veya nab-paklitaksel) + pembrolizumab

Temel Bulgular: Progressyonsuz Sağkalımda Belirgin Fark

• Ortanca PFS:

  • SG + Pembro: 11,2 ay

  • Kemo + Pembro: 7,8 ay

  • HR: 0,65 (95% GA: 0,51–0,84, p = 0,0009)

• Ortanca Yanıt Süresi (DOR):

  • SG + Pembro: 16,5 ay

  • Chemo + Pembro: 9,2 ay

• Objektif Yanıt Oranı (ORR):

  • SG + Pembro: %59,7

  • Kemo + Pembro: %53,2

Bu veriler, sacituzumab + pembrolizumab kombinasyonunun yalnızca daha uzun süreli bir hastalık kontrolü sağlamakla kalmadığını, aynı zamanda yanıt süresinin de neredeyse iki katına çıktığını ortaya koyuyor.

Güvenlik Profili ve Tedaviye Devamlılık

• ≥ Grade 3 yan etkiler:

  • SG + Pembro: nötropeni (%43), ishal (%10)

  • Kemo + Pembro: nötropeni (%45), anemi (%16), trombositopeni (%14)

• Tedavi kesilme oranı:

  • SG + Pembro: %12

  • Kemo + Pembro: %31

Yani sacituzumab kombinasyonu, daha az tedavi kesintisi ve daha yönetilebilir bir toksisite profili ile öne çıkıyor.

Trop-2 İfadesi Önemli mi?

Sacituzumab govitecan, tümör hücrelerindeki Trop-2 proteinini hedefleyen bir antikor-ilaç konjugatıdır (AİK). Trop-2 pozitif tümörlerde progresyonsuz sağkalım daha yüksek olsa da, çalışmada Trop-2 düzeyi ne olursa olsun SG kombinasyonu fayda sağladı. Bu da tedavinin geniş bir hasta grubuna uygulanabilir olduğunu gösteriyor.

Klinik Uygulamalar ve Gelecek Perspektif

Çalışmayı sunan Dr. Sara Tolaney, “Bu kombinasyon onkoloji pratiğinde bir dönüm noktası olabilir” diyerek tedavinin ilk basamakta yer bulabileceğini vurguladı.

Sonuç: Yeni Bir Birinci Basamak Standart mı?

Mevcut sonuçlar, sacituzumab govitecan + pembrolizumab kombinasyonunun PD-L1 pozitif ileri evre ÜNMK’de yeni bir birinci basamak tedavi standardı olabileceğini güçlü şekilde destekliyor. FDA onayı sonrası bu kombinasyonun klinik pratiğe hızla entegre edilmesi bekleniyor.