Akciğer kanseri, dünya genelinde kansere bağlı yaşam kayıplarının birinci nedeni olmaya devam etmektedir ve küçük hücreli dışı akciğer kanseri (KHDAK), tüm akciğer kanseri vakalarının %80-85'ini oluşturmaktadır.

EMPOWER-Lung 1 çalışması, ileri evre KHDAK hastalarında tümör PD-L1 ifadesi %50 veya daha fazla olan hastalarda cemiplimab isimli anti-PD-1 sınıfından bir immünoterapi ilacının, tekli tedavi olarak kullanılmasının etkinliğini değerlendirmektedir. Bu çalışma, hastaların tedavi seçeneklerini genişletmek ve uzun dönem sonuçlarını iyileştirmek adına önemlidir.

Bu uluslararası faz-3 klinik araştırmanın liderliğini ülkemizin başarılı Tıbbi Onkologlarından Prof. Dr. Mustafa Özgüroğlu ve Prof. Dr. Saadettin Kılıçkap üstlendi. Araştırma, 14 Ağustos 2023'te The LANCET Oncology dergisinde yayımlandı. 24 ülkeden 138 kanser merkezinin katılımıyla gerçekleşen bu önemli çalışmada, ülkemizden Prof. Dr. Ahmet Sezer, Prof. Dr. Mahmut Gümüş, Prof. Dr. İrfan Çiçin gibi değerli Tıbbi Onkoloji Hocaları da yazar olarak yer aldı.

Birinci Basamak Tedavi Olarak Cemiplimab ile Kalıcı Sağkalım Avantajı

EMPOWER-Lung 1 adlı bu araştırmada, yaklaşık 3 yıl süren ortanca takip süresinde, birinci basamak sistemik tedavi olarak cemiplimab alan hastalar, birinci basamak tedavi olarak kemoterapi alan hastalara göre daha iyi ilerlemesiz hayatta kalma (PFS) ve genel hayatta kalma oranlarına sahip oldu.

Bu araştırma, daha önce tedavi edilmemiş, ileri evre küçük hücreli dışı akciğer kanseri (KHDAK) hastalarını içermekteydi. Toplam 712 hasta rastgele cemiplimab (357 hasta) veya araştırmacının kemoterapi seçimine (355 hasta) atanmıştı.

Her iki kol arasında başlangıç özellikleri dengeliydi. Ortanca takip süresi her iki kolda da 37.1 aydı.

Çalışmaya alınan 712 hastanın 565'inin tümör PD-L1 ifadesi, %50 veya daha yüksektir.

Sonuçlar

  • Cemiplimab kolunda ortanca genel sağkalım 23.4 ay, kemoterapi kolunda ise 13.7 aydı (tehlike oranı [HR], 0.63; %95 Güven Aralığı, 0.52–0.77; P <.0001).
  • Ortanca PFS sırasıyla 6.3 ay ve 5.3 aydı (HR, 0.56; %95 GA, 0.47–0.67; P <.0001).
  • Cemiplimab kolunda objektif yanıt oranı %42, kemoterapi kolunda ise %21 idi. Yanıt süresinin ortanca süresi sırasıyla 23.6 ay ve 5.9 aydı.
  • Cemiplimab kolunda tedaviyle ilişkili yan etkiler oranı %63, kemoterapi kolunda ise %90 idi. Derece 3 veya daha yüksek tedaviyle ilişkili yan etkilerin oranı sırasıyla %18 ve %40 idi.

PD-L1 Alt Grubu Sonuçları

Tümör PD-L1 ifadesi %50 veya daha yüksek olan 565 hastanın alt grubunda, cemiplimab koluna 284 hasta, kemoterapi koluna ise 281 hasta atanmıştı.

  • Bu alt grubun ortanca takip süresi cemiplimab kolunda 34.9 ay, kemoterapi kolunda ise 35.0 aydı.
  • Cemiplimab kolunda ortanca genel sağkalım 26.1 ay, kemoterapi kolunda ise 13.3 aydı (HR, 0.57; %95 GA, 0.46–0.71; P <.0001).
  • Ortanca PFS sırasıyla 8.1 ay ve 5.3 aydı (HR, 0.51; %95 GA, 0.42–0.62; P <.0001).
  • Objektif yanıt oranı cemiplimab kolunda %46 iken, kemoterapi kolunda %21 idi. Bu, cemiplimab'ın hastaların yarısından fazlasında tümörün küçülmesine neden olduğunu göstermektedir.

İkinci Basamak Tedavi

Hastalığı ilerleyen 106 hasta, ikinci basamak tedaviler aldı. Bu hastaların 64'ü, belgelenmiş ilerleme sırasında cemiplimab artı kemoterapi aldı.

İkinci basamak tedavi olarak cemiplimab artı kemoterapi alan grubun,

  • objektif yanıt oranı %31,
  • ortanca PFS'si 6.6 ay ve
  • ortanca genel yanıt oranı 27.4 ay idi.

Araştırmacılar, hastalık ilerlemesinde cemiplimaba kemoterapi eklenmesinin yeni bir ikinci basamak tedavi olabileceği sonucuna vardı. Ayrıca, cemiplimabın tek başına sağladığı hayatta kalma faydasının, bu hasta grubu için için birinci basamak tedavi olarak kullanılmasını doğruladılar.

Bu Araştırmanın, Onkoloji Pratiğine En Önemli Katkısı Nedir?

Yeni Bir İkinci Basamak Tedavi Seçeneği: Hastalık ilerlemesinde cemiplimaba kemoterapi eklenmesi, yeni bir ikinci basamak tedavi olabileceği sonucuna ulaşıldı. Bu, hastalığın ilerlemesi durumunda tedavi seçeneklerini artırabilir.

Hastalık ilerlemesinde cemiplimaba kemoterapi eklenmesinin yeni bir ikinci basamak tedavi olabileceği sonucuna tüm hasta grubu üzerinden ulaşılmıştır; PD-L1 düzeyi ile ikinci basamak tedavinin etkinliği arasındaki spesifik bir ilişki, mevcut bilgilerle belirtilmemiştir.