Covid-19 aşısı sonrası PET taramada yanlış pozitif lenf düğümlerine dikkat
Covid aşılaması sonrası bazı kişilerde boyun, koltuk altı ve kasık lenf düğümlerinin şişmesi, endişeye ve bazen gereksiz biyopsilere yol açıyor. Bu durumun özellikle mRNA aşılarında inaktif aşılara göre daha sık olduğu ve kanser hastalarında daha fazla endişeye yol açtığı biliniyor (bakınız kanser hastaları neden Covid aşısı olmalı?).
BioNTech ve Moderna'nın (her ikisi de mRNA aşısı olan) COVID aşıları, PET görüntülemede reaktif lenfadenopati ve radyo-izleyici alımını tetikleyebilir ve bu lenf nodlarının yanlışlıkla kanser açısından pozitif gibi yorumlanmasına yol açılabilir. Bu durum, mRNA aşılarının daha güçlü bir bağışıklık sistemi yanıtı tetiklemesi sebebi ile olabilir.
Bu duruma dikkat çeken güncel bir çalışmanın bulguları, 19 Mayıs 2021'de American Journal of Roentgenology adlı dergide yayımlandı.
Aşı sonrası yalancı lenf nodu pozitifliği
Bu çalışmada bildirildiğine göre, Covid aşısından 24 gün içine PET-BT çekilen 67 hastanın 7'sinde (% 10.4) koltuk altı lenf nodunda radyo-izleyici madde tutulumu ile yalancı pozitiflik vardı.
Enjeksiyon bölgesinin bilindiği beş vakada pozitif düğümler aşı ile aynı taraftaydı.
Yukarıda, iki farklı radyo-izleyici kullanılarak aşı ile aynı taraf koltuk altı lenf nodu tutulumunu gösteren PET görüntüleri.
7 hastanın birinde ayrıca supraklaviküler (köprücük kemiği üstü) lenf düğümde, aşı ile yine aynı tarafta FDG (radyo-izleyici) tutulumu vardı.
Dört hastaya Pfizer ve üç hastaya Moderna aşıları yapıldı. Daha önce PET taramalarında herhangi bir lenf nodu tutulumları yoktu.
Nükleer tıp uzmanları ve radyologlar, PET görüntülemeyi yorumlarken bunun olabileceğinin farkında olmalıdırlar.
Aşı geçmişi taraması "zorunlu"
İncelemedeki yedi pozitif vakadan üçü, enjeksiyon bölgesindeki iltihaplanma sonucunda deltoid (omuz) kaslarında da tutuluma sahipti, bu nedenle aynı taraf deltoid ve aksilla rasyo-izleyici tutulumu birlikte bulunursa, bu durum Covid aşısına bağlı olabilir.
Aşı sonrası PET görüntüleme yapılan hastaların %10 kadarında yalancı lenf nodu pozitifliği, hastaların üçte birine kadar yükselen önceki çalışmalardan daha düşüktü. Yazarlar, bunu hastaların ortalama yaşının yüksek (76) olmasına bağladılar ve bu nedenle yazarlar, bu yaş grubundaki kişilerin aşılara, daha önceki raporlarda yer alan genç insanlar kadar güçlü bir tepki vermemiş olabileceklerini belirttiler.
Bulgular göz önüne alındığında, PET görüntülemesini aşıdan sonra 3-4 hafta ertelemenin makul olabilir.
Ayrıca, reaksiyon enjeksiyonla aynı tarafta meydana geldiği için, hastalara mümkünse tümörlerinin karşısındaki taraftan aşı yapılmalıdır.
Bu konudaki deneyimli doktorlar artık hastaları COVID aşı geçmişleri hakkında taramaya ve görüntülerin yorumlanmasına yardımcı olmak için tıbbi kayıt sisteminde belgelemeye özen göstermeliler. Aşının hangi tarafta ve ne zaman yapıldığını bilmek "gerçekten yardımcı olabilir".
Çalışmadaki pozitif aksiller düğümlerin ortalama kısa eksen çapı sadece 8 mm idi ve sadece biri anormal şekilde geniş çaplı idi. Önemli ölçüde genişleme olmaması, bir aşı reaksiyonunun suçlanacağına dair başka bir ipucu olabilir.
Ekip, supraklaviküler tutulumu olan hasta pembrolizumab (Keytruda) ile immünoterapi alıyordu, bu nedenle aşıya karşı özellikle güçlü bir reaksiyon göstermiş ve aksilla dışında alıma yol açmış olabilir.
Çalışmanın en büyük sınırı, pozitif düğümlere metastaz veya enfeksiyonu ekarte etmek için biyopsi yapılmamasıydı, ancak dikkatli bir incelemeden ve önceki negatif PET taramalarını dikkate aldıktan sonra ekip, bunların büyük olasılıkla aşı reaksiyonlarının bir sonucu olduğu sonucuna vardı.
Araştırmacılar, daha önce diğer aşılardan sonra artan PET aktivitesinin bildirildiğini, ancak COVID-19 aşılaması ile "daha da güçlü bir ilişki" olduğunu belirttiler.
Frequency and Characteristics of Nodal and Deltoid FDG and 11C-Choline Uptake on PET Imaging Performed After COVID-19 Vaccination
Dane G. Schroeder, Samuel Jang, Derek R. Johnson, Hiroaki Takahashi, Patrick J. Navin, Stephen M. Broski, Matthew P. Thorpe, Geoffrey B. Johnson, and Jason R. Young
American Journal of Roentgenology