Doku Nakli 1597 – Ruhu ve bedeni yeniden inşa etmek
1597'de İtalyan cerrah Gaspare Tagliacozzi şöyle yazdı: "Yaratılıştan verilen veya kaderin elinden aldığı yüzün bütün parçalarını sadece estetik için değil, aynı zamanda ruhu inşa etmek ve etkilenen kişinin ruhuna yardım etmek için bir araya getiriyor, yeniden inşa ediyor ve yaratıyoruz." Kendisinden önceki birkaç eski Hint cerrahına ek olarak Tagliacozzi, yapay bir burun yaratmaya çalıştı ve cilt nakli tarihinde ilgi çekici bir dönüm noktası oldu. Bu cerrahi işlemler, yanıklar ve yaralar sonucu kaybedilen dokuyu değiştirmek için dokuları nakletmek için cerrahi prosedürlerdi. Tagliacozzi, hastanın kolundaki bir deri flepini kısmen kesmiş ve flebi eksik burun bölgesine dikmişti. Bir haftadan fazla bir süre boyunca hastanın kolu da bir kayışla yüzüne sabitlendi. İyileşme gerçekleştikten sonra flep koldan çıkarıldı ve yeni burun istenen şekle getirildi.
1869'da İsviçreli cerrah Jacques-Louis Reverdin, cildin eksik olduğu bir yerde "tohum" olarak vücudun bir bölgesinden tamamen ayrılmış küçük deri parçalarını kullandı. Bu minik nakillerden deri yavaş yavaş büyüdü ve yayıldı. 1874'te Alman cerrah Carl Thiersch, çok ince bir epidermis dilimi (cildin dış tabakası) ve altta yatan dermis (epidermis ve deri altı dokular arasındaki deri tabakası) kullanan bir deri nakli yöntemini açıklayan bir makale yayınladı.
İngiliz cerrah Peter Medawar, verici, alıcının yakın ailesindeyken deri nakillerinin daha başarılı olduğunu gösteren öncü bir araştırma yaptı. Örneğin, bir kardeşten gelen cilt, daha uzak bir akrabanınkinden daha yararlıdır. Ancak 1950'lerin başlarında, fare embriyolarına akraba olmayan yetişkin farelerden alınan doku hücrelerini enjekte etti ve fareler doğduğunda donör farelerden deri nakillerini kabul edebileceklerini keşfetti. Böylelikle, embriyoların bağışıklık sistemlerinin, donör dokunun yabancı doku olarak reddedilmemesi için nasıl değiştirileceğini keşfetti.
Yazı görselinin açıklaması: Gaspare Tagliacozzi’nin De curtorum chirurgia per insitionem (1597) adlı eserinden çizim. Mavi kayış, kolu hastanın yüzüne sabitleyerek cilt dokusunun burun çevresinde büyümesi için zaman kazandırıyor.
Yazıda ismi geçen tarihi kişiler: Gaspare Tagliacozzi (1546–1599), Karl (or Carl) Thiersch (1822– 1895), Jacques-Louis Reverdin (1842–1929), Sir Peter Brian Medawar (1915–1987)
Tissue Grafting 1597. Page 92. The Medical Book: From Witch Doctors to Robot Surgeons, 250 Milestones in the History of Medicine. 2012
