İnce bağırsak, mideden kalın bağırsağa kadar uzanan uzun, yılan şeklinde bir tüptür. Yaklaşık 6 metre uzunluğunda olan bu organda besinlerin sindiriminin ve emiliminin büyük bir kısmı gerçekleşir. İnce bağırsağın iç duvarındaki hücreler çeşitli enzimler salgılar. Ancak sindirim enzimlerinin çoğu pankreas tarafından salgılanır ve ince bağırsağa, pankreas kanalı yoluyla girer. Bağırsak villisindeki hücreler (iç duvardaki parmak benzeri çıkıntılar), besinleri ince bağırsağın içinden kılcal damarlara taşır ve kan damarları daha sonra besinleri vücudun organlarına dolaştırır.

1960'lardan beri ince bağırsak nakillerinin denenmeye başlanmasına rağmen, sıklıkla yabancı dokunun alıcı tarafından reddedilmesinden dolayı sonuçlar oldukça umut kırıcıydı. Bu girişim, 1984 yılında Streptomyces tsukubaensis bakterisi içeren toprakta keşfedilen yeni bir immünsüpresan olan Tacrolimus (aynı zamanda FK-506 olarak da adlandırılır) hakkında Japon araştırmacıların 1987 yılında bir makale yayınlamasına kadar bu şekilde devam etmişti. Ancak, takrolimusun kullanıma sunulması, başarılı nakil sayısında artışa yol açtı. Daha sonra, nakil reddini azaltmaya yönelik ilaç tedavilerindeki ek gelişmelerle birlikte, hastaların hayatta kalma oranlarında daha fazla artış meydana geldi.

İnce bağırsak, mikroorganizmalarla yoğun kolonizasyonu, güçlü antijen ekspresyonu ve çok sayıda beyaz kan hücresi nedeniyle nakledilmesi en zor organlardan biridir. Bağırsak yetmezliği nedeniyle nakil yapılmaya çalışılmadan önce doktorlar ilk olarak sıvı beslenmenin doğrudan damar içine yerleştirilen bir kateter yoluyla sağlandığı total parenteral beslenmeyi (TPB) denemektedir. Ne yazık ki uzun süreli TPB, karaciğer yetmezliği, kemik bozuklukları, enfeksiyonlar ve kateter yerleştirilmesine bağlı damar hasarı gibi komplikasyonlara yol açabilir.

İnce bağırsak nakil başarısızlığının nedenleri arasında şunlar yer alır;

  • Crohn hastalığı (ince bağırsak iltihabı)
  • Nekrotizan enterokolit (bebeklerde doku ölümü)
  • Hirschsprung hastalığı (bağırsak felci) 

Genellikle donör bağırsakları, hayatını kaybeden kişilerden gelir. Ancak kişilerin akrabalarından alınan bazı bağırsak bölümlerinin nakledilmesi ile canlı donör bağırsakları da kullanılabilir. Ek olarak ince bağırsak nakilleri bazen karaciğer gibi diğer organ nakilleriyle birlikte de gerçekleştirilebilir.