İçme Suyunun Klorlanması 1910 – Etkili Bir Dezenfektan

1997 yılında LIFE dergisi, "İçme suyunun filtrelenmesi ve klor kullanımı, muhtemelen halk sağlığı adına yapılmış bin yılın en önemli gelişmesi” başlığını attı. 

Bir kimyasal element olan klorun suya eklenmesi genellikle bakteri, virüs ve amiplere karşı etkili bir tedavi yöntemidir. 1900'lerde gelişmiş ülkelerde yaşam uzunluğundaki dramatik artışta önemli bir rol oynamıştır. Örneğin, ABD'de, içme suyu klorlandıktan sonra tifo ve kolera gibi su kaynaklı bakteriyel hastalıklar nadir görülmeye başlandı. Klorlama işleminden sonra klor, su kaynağında kalır ve olası boru sızıntılarından kaynaklanan kirlenmeye karşı mücadeleye devam eder.

Klorun etkili bir dezenfektan olduğu 1800'lerde bilinse de 1900'lere kadar halka açık su kaynakları için su klorlama sistemleri sürekli olarak kullanılmaya başlanamadı.

• 1903’te Belçika'daki Middelkerke Topluluğu, içme suyunun dezenfeksiyonu için klor gazı kullandı. 
• 1908'de New Jersey'deki bir su şirketi, su klorlaması için sodyum hipoklorit kullandı. 
• 1910'da ABD Ordusu kimyageri ve cerrahı olan Tümgeneral Carl Rogers Darnall, sıkıştırılıp sıvılaştırılmış klor gazını savaşta askerler için suyu arıtmada kullandı. 
• Ordu Bilim İnsanı Binbaşı William Lyster, sodyum hipoklorit içeren ve sahada askerler tarafından suyun tasfiye, depolanma ve dağıtımında kullanılan Lyster bez çantasını icat etti. 

Darnall Ordusu Tıp Merkezi sözcülerine göre, "Darnall'ın hijyenik suya katkısı kadar yaşam kurtaran ve hastalık önleyen çok az tıp olayı vardır.”

Su dezenfeksiyonu sırasında uygulanan klor, sudaki organik bileşiklerle reaksiyona girerek kansere neden olma potansiyeline sahip trihalometanlar ve haloasetik asitler üretebilir. Ancak bu durum su kaynaklı hastalıkların riskiyle karşılaştırıldığında düşüktür. Klorlama alternatifleri arasında ozon, kloramin ve ultraviyole ışıkla dezenfeksiyon yer almaktadır.

Yazı Görselinin Açıklaması: Tunus'un Kairouan Büyük Camisi'nde bir su kuyusu (1900 tarihli bir kartpostal, dua salonunun kapısının desenleri üzerine kaplanmış). Günümüzde ise kuyular bazen bakteri seviyelerini azaltmak için periyodik olarak klor çözeltisi ile temizlenir.

Yazıda Geçen Tarihi Kişiler: Carl Rogers Darnall (1867–1941), William J. L. Lyster (1869– 1947)

• Önceki konu: Ruhun Kaynağını Aramak 1907 – Beden ve Ruh
• Sonraki konu: Ehrlich’in Sihirli Kurşunları 1910 – Hedef: Kimyasal Reseptörler