İşitme Cihazları 1899 – Kulak Borularından Modern Cihazlara

İşitme engelli bireylerin işitmesine yardımcı olmak için sesleri artıran cihazlar, antik çağlara dayanmaktadır. O dönemlerde insanlar sesleri artırması için kulağın yanına yerleştirilen boş hayvan boynuzlarını kullanırdı. 

• İtalyan bilim insanı Giambattista della Porta, 1558 tarihli Natural Magick adlı kitabında hayvan kulakları şeklindeki ahşap işitme cihazlarını tanımlamaktadır. 
• 1600’lü yıllardan itibaren, çeşitli huni şeklindeki "kulak boruları" sesi kulağa yönlendirmek için kullanılmıştı. 
• 1899'da Amerikalı mucit Miller Hutchison, karbon mikrofon kullanarak birden fazla kulaklıktan oluşan ilk elektrikli işitme cihazlarından birini yaptı. 

1600'lerde küçük "kulak borusu". Washington, D.C.'deki Bolling Field'da devasa iki boynuzlu bir sistem (1921).

1900'lerdeki "faydalı" elektrikli işitme cihazlarında ses amplifikasyonu için vakumun büyük olması nedeniyle kullanışsızdı. 1950'lerden itibaren, transistörler işitme cihazlarının daha küçük ve daha sofistike hale gelmesine olanak tanımasının yansıra sesleri işlemek ve iletmek konusunda daha ileri seviyede işlevsellik sağladı. Bazı işitme cihazları gözlük çerçevelerine bile yerleştirilebiliyordu. 

Günümüzde, birçok işitme cihazı stili mevcuttur. Bunlar arasında, kulak arkasına takılan cihazlar da bulunmaktadır; bu tür cihazlarda, bir kılıf (amplifikasyon sistemi ile birlikte) kulağın arkasındaki kapağın arkasında yer alır ve kulak kanalına doğru bir tüp gelir. Diğer işitme cihazları ise tamamen kulak kanalında bulunabilir. Kemikle sabitlenen işitme cihazları kafatasını ve iç kulağı titreştirir.

Genel olarak, işitme cihazları ses yakalama (mikrofon), amplifikasyon ve netlik sağlamak için kullanılan araçlardır. Günümüz işitme cihazları oldukça sofistike olup gürültü azaltma devreleri, programlanabilirlik ve seçilebilir modlar gibi özellikler içerebilmektedir. İşitme cihazlarında, bir kişiyle iletişim kurarken yararlı olan yönlü mikrofonlar da dahil olmak üzere hem her yöne açık hem de yönlü mikrofonlar kullanabilir. 

İşitme cihazının içinde, bir çubuğa sarılı küçük bir tel olan “telecoil,” bulunmaktadır. Bu, manyetik sinyalleri toplayan bir anten işlevi görerek topladığı sinyalleri sese dönüştürmektedir.

Yazı Görselinin Açıklaması: 1940 yılında akustik bir yer belirleyicinin kullanımını gösteren İsveçli askerlerin fotoğrafı. Bu tür cihazlar, radar yaygın hale gelmeden önce uçakların yerlerini belirlemek için kullanılırdı.

Yazıda Geçen Tarihi Kişiler:Giambattista della Porta (1535–1615), Thomas W. Graydon (1850–1900), Miller Reese Hutchison (1876–1944)

• Önceki konu: Defibrilatör 1899 – Hayat Kurtaran Elektrik Şoku
• Sonraki konu: Psikoanaliz 1899 – Davranış Anomalili İnsanları Dinlemek