Elektrokonvülsif Terapi 1938 – Beynin Elektriksel Uyarımı

Avukat Curtis Hartmann, beyin nöbetlerinin elektrikle tetiklendiği elektrokonvülsif terapi (ECT) deneyimleri hakkında şöyle yazıyor: 

"Yaklaşık 20 dakika sonra uyandım ve cehennemden farksız depresyonun büyük bir kısmı gitmişti. Depresyon benim için kelimenin tam anlamıyla beni kendimden çalan bir hastalıktır – kendimi asmama ve ardından cesedime bakmaya zorlayan bir hastalık. Neyse ki, ECT canavarımı uzak tuttu."

1938'de, İtalyan tıp araştırmacıları Ugo Cerletti ve Lucio Bini, Cerletti'nin Roma'daki bir mezbahada domuzların "elektrikli idamını" izledikten sonra insan ECT deneyleri üzerine kafa yormaya başladı. ECT'nin erken günlerinde hastalar bugünkü gibi anestezi veya kas gevşeticileri almadıklarından bazen nöbetleri o kadar güçlü oluyordu ki hastalar, kendi kemiklerini kırıyorlardı.

Bugün ECT, ilaçlara yanıt vermeyen ciddi depresyon ve diğer bozuklukları acısız bir şekilde tedavi etmek için kullanılır. Tedaviler çoğunlukla birkaç kez uygulanır. ECT’nin genellikle geçici bir "tedavi" sağladığı düşünülür. Çoğunlukla ilaçlarla birlikte periyodik ECT kullanımı takip edilir. ECT uygulamasından hemen önce veya sonra meydana gelen olaylara ilişkin hafıza kayıpları, yaygın bir yan etkidir. Bu etkiler, geçmişteki sinüs dalga akımlarının yerine bugün kullanılan kısa darbe akımları ile azaltılmaktadır. 

Farelerde ECT’nin, yeni sinaps oluşumunu teşvik eden büyüme faktörü kimyasallarının seviyesini artırdığı gözlemlenmiştir.

ECT ile kurtarılan hayatlar olsa da ECT tecrübesiz personel tarafından yapılan uygulamalarda önemli yan etkiler bildirilmiştir. Hemşire Barbara Cody, 1980'lerde aldığı ECT'ler hakkında şöyle yazıyor: 

"Hayatımın 15-20 yılı silindi; sadece küçük parçalar geri döndü. Ayrıca yan etki olarak gelişen ciddi bilişsel bozukluklarla yaşamaya çalışıyorum. Elektrik şoku 'terapisi', geçmişimi, üniversite eğitimimi, müzik yeteneklerimi, hatta çocuklarımın gerçekten çocuklarım olduğu bilincimi aldı. ECT ruha yapılmış bir tecavüzüdür.”

Yazı Görselinin Açıklaması: Amerikalı yazar Ernest Hemingway, 1953 yılında Afrika'da safari yaparken. Biyografi yazarı Jeffrey Meyers'a göre, Hemingway 1960 Aralık ayında en az 15 kez Elektrokonvülsif Terapi (ECT) aldı ve "yıkılmış bir şekilde" taburcu edildi. 1961 yılında, Hemingway av tüfeğiyle intihar etti.

Yazıda Geçen Tarihi Kişiler: Ugo Cerletti (1877–1963), Lucio Bini (1908–1964)

• Önceki konu: Sarı Humma 1937 – Taşıyıcı Sivrisinekler
• Sonraki konu: Otizm ve Bileşenleri 1943 – Karmaşık Nörolojik Bozukluk