Paracelsus Tıp Kitaplarını Yaktı 1527

İsviçreli doktor, gezgin mistik ve simyacı Paracelsus, ilaçlarda kimyasalların ve minerallerin kullanımına öncülük etti. Bilim muhabiri Philip Ball şöyle yazıyor: "Paracelsus 1493'ten 1541'e kadar yaşadı: Batı tarihinin dayanak noktası, modern çağın şafağı. Bu, sihrin gerçek olduğu, iblislerin her karanlık köşede pusuda beklediği, Tanrı'nın tüm yaratılışı yönettiği bir dünyaydı ve aynı zamanda insanlığın doğanın kodlarını kırmaya ve cennetin ve dünyanın coğrafyasının haritasını çıkarmaya başladığı bir dönemdi."

Paracelsus, her ikisi de hastalığın dört mizahın (sıvı- kan, siyah safra, sarı safra ve balgam) dengesizliğinin sonucu olduğunu öne süren Hipokrat ve Galen'in eski fikirlerine karşı çıkmasıyla ünlüdür. Paracelsus, hastalığın vücudun dışındaki diğer faktörlerden veya kimyasallarla tedavi edilebilecek diğer anormalliklerden kaynaklandığına inanıyordu. 1527'de, Galen ve İbn Sina'nın eserlerini içeren günün standart tıbbi metinlerini alenen yaktı. Yazar Hugh Crone'a göre, öğrenciler tarafından yakılan bir şenlik ateşindeki bu yanma "haklı olarak tıp tarihinde bir dönüm noktası olarak görülebilir". Doktorlar yeni ilaçlar ararken Galenik tıbbın temellerini yok etmek, otoriteyi sorgulamakta ve taze gözlemler ve deneyler kullanmak zorunda kaldılar.

Paracelsus’un başlıca çalışmalarından biri, metal işleme ve madenciliğin mesleki tehlikelerini belgeledi. Ayrıca Paracelsus, bazen toksikolojinin babası olarak anılır. "Her şey zehirlidir ve hiçbir şey zehirsiz değildir. Yalnızca doz bir şeyin zehirli olmamasına izin verir." Başka bir deyişle, toksisitenin doza bağlı olduğunu vurguladı.

Paracelsus, "benzer tedaviler gibi" fikrini öne sürdü ve eğer bir zehir bir hastalığa neden olursa, o zaman aynı zehir, doğru dozaj ve biçimde verilirse bir tedavi olarak kullanılabilir. Bazı yönlerden bu, günümüzde hala popüler olan ve uygulayıcıların aşırı derecede seyreltilmiş preparatlar kullandığı alternatif bir ilaç olan homeopatinin öncüsüdür. Bununla birlikte, yüksek kontrollü çalışmaların çoğu, homeopatinin bir plasebodan daha etkili olmadığı sonucuna varmıştır.

Yazı görselinin açıklaması: Flaman ressam Quentin Massys (1466–1530) tarafından resmedilen Paracelsus.

Yazıda ismi geçen tarihi kişiler: Hippocrates of Cos (460 B.C.–377 B.C.), Galen of Pergamon (129– 199), Abu ‘Ali al-Husayn ibn ‘Abd-Allah Ibn Sina (Avicenna) (980–1037), Paracelsus (born Phillippus Aureolus Theophrastus Bombastus von Hohenheim; 1493–1541)

• Önceki konu: Dr. Wertt'in Yakılması 1522 – Gizlice yapılan bir bilimsel gözlemin cezası
• Sonraki konu: İnsan Vücudunun Yapısı Üzerine 1543 – Vesalius ile anatominin mükemmelleşmesi