MUC-1 Aşısı ile Meme Kanseri Tedavisinde Yeni Ufuklar

Kanser hücrelerinin yüzeyindeki MUC-1 proteinini hedef alan bu deneysel aşı çalışması, bugüne kadar gerçekleştirilen en başarılı meme kanseri aşısı araştırması olarak dikkat çekiyor. Çalışmada, MUC-1 aşısı tecemotide ile standart neoadjuvan sistemik tedavi kombinasyonunun, meme kanseri hastalarında uzak nükssüz sağkalım ve genel sağkalım oranlarını önemli ölçüde artırdığı gösterilmiştir. Bu sonuçlar, meme kanseri tedavisinde aşıların potansiyelini ve etkinliğini kanıtlayan ilk somut verileri sunarak, gelecekteki araştırmalar için umut verici bir temel oluşturmaktadır.

Erken evre meme kanseri hastalarını kapsayan bu araştırma, ASCO 2024 Kongresi'nde sunuldu.

Yazıda Adı Geçen Önemli Terimler ve Açıklamaları:

• MUC-1: MUC-1, çeşitli kanser türlerinde aşırı derecede ifade edilen bir proteindir. Bu proteine karşı geliştirilen aşılar, bağışıklık sisteminin kanser hücrelerine saldırmasını teşvik eder.
• Tecemotide: MUC-1'e karşı geliştirilen bir peptit aşısıdır.
• Neoadjuvan Tedavi: Ameliyat öncesinde uygulanan tedavilerdir.
• Uzak Nükssüz Sağkalım: Hastanın, kanserin başka bir bölgeye yayılmadan hayatta kalma süresi.
• Patolojik Tam Yanıt: Tedavi sonrası tüm kanser hücrelerinin kaybolduğu durum.
• Kalan Kanser Yükü (Residual cancer burden, RCB): Tedavi sonrası kalan kanser hücrelerinin miktarı.

ABCSG 34 Çalışması

Viyana Tıp Fakültesi'nde jinekoloji bölüm başkanı olan Dr. Singer ve ekibi, HER2 negatif erken evre meme kanseri olan 400 hastayı, prospektif, çok merkezli, iki kollu faz 2 ABCSG 34 çalışmasında ameliyat öncesi standart neoadjuvan tedavi ile veya bu tedaviye ek olarak tecemotide (MUC-1 hedefli kanser aşısı) almak üzere rastgele seçmişlerdir.

• İlgili konu: İmmünoterapi ve Kanser Aşı Çeşitleri

Çalışmanın Tasarımı

Postmenopozal (menopoza girmiş) meme kanserli hastalara, luminal A tümörleri olanlar için standart tedavi olarak 6 ay letrozol verilmiştir. Kemoterapinin standart tedavi olduğu postmenopozal üçlü negatif meme kanseri, luminal B tümörleri olan hastalar ve tüm premenopozal çalışmaya katılanlar ise, her 3 haftada bir dört siklus epirubisin, siklofosfamid ve dosetaksel almışlardır.

Çalışmanın birincil sonlanım noktası, ameliyat sırasında kalan kanser yükü olmuştur.

Uzun dönem sonuçlar, uzak nükssüz sağkalım ve genel sağkalım ile analiz edilmiştir. Uzun dönem sonuç verileri, 291 kadın için mevcut olup bunlardan 236'sı standart tedavi olarak kemoterapi almıştır.

Sonuçlar

• 7 Yıl Takip Sonuçları:

  • Tecemotide ve standart tedavi kombinasyonunu alan hastaların %81'i, 7 yıl sonra hala hayatta ve metastazdan-uzak yaşamaktadır.
  • Sadece standart tedavi alan hastalarda 7 yıl sonunda metastazsız genel sağkalım oranı %65 olmuştur.
  • Standart tedaviye tecemotide aşısı eklenmesi, uzak nüks riskini %47 azaltmıştır [tehlike oranı (HR): 0.53 (95% CI, 0.34-0.83; P = .005)].

• Genel Sağkalım Oranları:

  • Tecemotide + standart tedavi alan hastalar: %83
  • Sadece standart tedavi alan grup: %68 (genel sağkalım için HR 0.53; 95% CI, 0.33-0.85; P = .008).

• Ameliyat Zamanında Kalan Kanser Yükü:

  • Tecemotide artı neoadjuvan standart tedavi alan hastalar, sadece standart tedavi alan hastalara kıyasla, ameliyat sırasında kalan kanser yükünde anlamlı bir artış gözlenmedi.
    • Tecemotide kolunda kalan kanser yükü: %36.4
    • Sadece standart tedavi grubunda: %31.5
    • Kemoterapi grubunda tecemotide standart tedavi: %40.5
    • Kemoterapi grubunda sadece tedavi: %34.8
    • Bu farklar istatistiksel olarak anlamlı değildi (P = .42 ve P = .37).

Yorum

Ameliyat sırasında kalan kanser yükünde anlamlı bir farkın olmaması, patolojik tam yanıt ve kalan kanser yükü ölçütlerinin kanser aşı çalışmaları için yeterli sonlanım noktaları olmadığını ve yeni prediktif/prognostik belirteçler bulmamız gerektiğini ortaya koyuyor. Bu konuda daha detaylı keşif çalışmalarına ihtiyaç var.

Sonuç olarak tecemotide artı kemoterapi grubu, uzak nükssüz sağkalım ve genel sağkalım oranlarında dikkate değer sonuçlar elde etti. Tecemotide artı kemoterapi grubunda, uzak nükssüz sağkalım oranı %81, standart tedavi grubunda ise %65 olarak belirlendi. Genel sağkalım oranları ise tecemotide grubunda %84, standart tedavi grubunda %68 olarak kaydedildi.

Araştırmacılar, tecemotidenin akciğer, meme ve potansiyel olarak diğer MUC-1 eksprese eden kanserlerdeki yanıtını daha da artırıp artırmayacağını araştıran klinik çalışmaları görmek istiyorlar. Bu çalışmalar, tecemotidenin etkinliğini daha geniş bir yelpazede test etmeyi hedefliyor.

Gelecekte faz 3 MUC-1 kanser aşı çalışmaları, muhtemelen mRNA teknolojisi kullanılarak yapılacaktır. Bu, kanser aşılarının geliştirilmesinde yeni bir aşamaya işaret ediyor. Ayrıca, aşının bazen neden işe yaradığını ve bazen neden yaramadığını anlamamız gerekiyor. Bu konuda yapılacak araştırmalar, aşının etkinliğini artırma ve daha geniş bir hasta grubuna fayda sağlama potansiyeli taşıyor.