Otopsi 1761 – Hastalıkları ruhani değil organik sebeplere bağlamak

Napoleon Bonaparte doktoruna, "Ölümümden sonra otopsi yapmanızı diliyorum," dedi ve ekledi "Oğluma ayrıntılı bir rapor hazırlayın. Acı çekmesini önleyecek hangi çareleri veya yaşam tarzını izleyebileceğini ona belirtin. Bu çok önemli, çünkü babam benimki gibi semptomlarla (belirtilerle) öldü." Napolyon kusma ve ateş yaşıyordu ve otopsisi mide kanserini ortaya çıkardı.

Otopsi, genellikle ölüm nedenini belirlemek için bir cesedin dikkatli bir şekilde incelenmesini içeren tıbbi bir uygulamadır. Avrupa'da insan diseksiyonuna izin veren en eski ve en ünlü yasalardan biri, 1240'ta Kutsal Roma İmparatorluğu'nun imparatoru II. Frederick tarafından onaylandı. İtalyan anatomist Giovanni Morgagni, semptomları organik değişikliklerle ilişkilendiren otopsileriyle tanındı ve 1761’de yayınlanan "De Sedibus Et Causis Morborum Per Anatomen Indagatis"de (Anatominin İncelediği Hastalıkların Yerleri ve Nedenleri) koroner arter hastalığı, pnömoni ve çeşitli hastalık tanımları içeren yüzlerce rapor yayınladı. Bohemyalı Doktor Carl von Rokitansky, kesin bir protokol kullanarak binlerce otopsi gerçekleştirdi ve otopsiyi ayrı bir tıp dalı haline getirdi. Alman patolog Rudolf Virchow, otopsi dokularını incelemek için mikroskobun önemini vurguladı.

Günümüzde bir doktor vücudun önü boyunca büyük bir kesik yapar ve organların çoğu başlangıçta büyük bir kitle olarak birlikte çıkarılabilir. Başlıca kan damarları açılır ve incelenir. Mide ve bağırsak içeriği bazen ölüm zamanının bir göstergesi olabilir. Kafatasını açmak ve beyni ortaya çıkarmak için bir Stryker elektrikli testere kullanılır. Elektron mikroskobu, radyoloji ve toksikolojiyi (zehirleri kontrol etmek için) içeren özel teknikler kullanılabilir.

Otopsiler, 1960'lardan beri sıklıkla teşhis hatalarını ve ölüm nedeni ile ilgili beklenmedik bulguları ortaya çıkarmış olsada, Batı ülkelerinde yapılan otopsilerin sayısı, belki de kısmen doktorların yanlış uygulama davalarından korkması nedeniyle, büyük ölçüde azalmaktadır. Otopsilerin görülme sıklığı milliyet ve dine göre değişmektedir. Yahudilik ve İslam genel olarak otopsilerin yaygın olarak kullanılmasını teşvik etmemektedir.

Yazı görselinin açıklaması: Dr. Nicolaes Tulp'un (1632) Anatomi Dersi, tuval üzerine yağlı boya, Hollandalı ressam Rembrandt van Rijn (1606–1669). Nicolaes Tulp (1593-1674) Hollandalı bir cerrah ve Amsterdam belediye başkanıydı.

Yazıda ismi geçen tarihi kişiler: Frederick II of Hohenstaufen (1194–1250), Giovanni Battista Morgagni (1682–1771), Carl von Rokitansky (1804–1878), Rudolf Ludwig Karl Virchow (1821–1902)

• Önceki konu: İskorbüt üzerine bir inceleme 1753 – Bilim ile kurtulan ilk milyonlar
• Sonraki konu: Beyin Omurilik Sıvısı 1764 – Renksiz Berrak Sıvı