Çocuk Felci Aşısı 1955 – Polio Virüsü

Çocuk felci, kas felciyle sonuçlanabilen bir viral hastalıktır. 1952 yılında ABD'de neredeyse 58,000 çocuk felci vakası bildirilmiştir. 21,269 kişi hafif engelli olarak kalırken, 3,145 kişi çocuk yaşamını yitirmiştir. Bu dönemde Amerikalılar, sadece atom bombasını çocuk felcinden daha kötü olarak görüyorlardı. 

12 Nisan 1955'te enjekte edilebilen bir aşının varlığı radyo ve televizyonda duyurulduğunda, Doktor Paul Offit'e göre,"ülke çapında kilise çanları çalıyor, sinagoglar ve kiliseler dua toplantıları düzenliyor, ebeveynler ile öğretmenler ağlıyordu."

Çocuk felci, Mısır'da çocukların bastonla yürüdüğü, çürümüş uzuvları olan çocukları tasvir eden antik çizimler ve resimlerde de görüldüğü gibi tarih öncesi zamanlardan bu yana insanlığı etkilemektedir. Polio virüsünün üç farklı çeşidi, kontamine yiyecek veya sudan gastrointestinal sisteme yerleşerek daha sonra merkezi sinir sistemine yayılarak felce neden olabilmektedir. Enfekte olan sinirlere bağlı olarak virüs, sadece bacakların veya neredeyse tüm vücudu felç olmasına neden olarak kişinin makine yardımı olmadan nefes almasını engelleyebilir.

Bugün virüsle mücadele etmek için iki tür aşı kullanılmaktadır:

• Bunlardan biri Amerikan Tıp Araştırmacısı Jonas Salk tarafından 1952'de geliştirilen inaktive edilmiş virüse dayalı aşıdır. Salk, polio virüsünü maymun böbreği dokusu hücrelerinde kültüre ederek formalin ile kimyasal olarak inaktive etmiştir. Üç viral çeşidin inaktive edilmiş formları enjekte edildiğinde vücut daha sonra üç canlı forma karşı antikor geliştirir. 
• Bir diğer aşı ise Amerikan Tıp Araştırmacısı Albert Sabin’nin, bağırsakta çoğalan üç polio virüsünün "zayıflatılmış"formlarına dayanan oral polio aşısıdır (OPV).

Bugün, OPV'deki zayıflatılmış virüs çok nadir durumlarda felç edici viral forma geri dönebileceğinden, birçok endüstriyel ülke enjekte edilebilir aşıyı kullanmaktadır. Yaygın aşılamayla çocuk felci batı dünyasında nadir görülür hale gelmiştir.

Yazıda Geçen Tarihi Kişiler: Albert Bruce Sabin (1906 – 1993), Jonas E. Salk (1914 – 1995)

• Önceki konu: Plasebo Etkisi 1955 – Zihnin Tedavi İle Oyun
• Sonraki konu: Otoimmün Hastalıklar 1956 – Vücudun Kendi Hücrelerine Savaş Açması